«Կրթահամալիրի սովորողները» խորագրով նոր նախագծի շրջանակում այս անգամ զրուցել ենք  ՀՀ ոստիկանության կրթահամալիրի ակադեմիայի մագիստրատուրայի առկա 1-ին կուրսի սովորող Թեգուրա Կարապետյանի հետ․․․

Գնացինք․․․․

-           Խոսենք մանկությունից: Ինչպիսի՞ աղջնակ էիր, ի՞նչ երազանքներ ու հեքիաթներ կային մանկության տարիներին:

-           Հիպերակտիվ երեխա էի: Սիրում էի  պարել, ուստի փոքր տարիքից հաճախեցի պարի դպրոց: Երազում էի ուսուցչուհի դառնալ։ Բակի երեխաների հետ դպրոց-դպրոց էինք խաղում: Երևի  հենց դրանով էր պայմանավորված առաջին մասնագիտությանս ընտրությունը:

-           Հայտնի է՝ առաջին կին ոստիկանը եղել է ամերիկուհի Էլիս Ուելսը 1910 թվականին: Նա բազում քննադատությունների է արժանացել ընտրած մասնագիտության պատճառով, բայց անխոնջ կատարել է իր ծառայությունը: Դու ինչպե ՞ս ընտրեցիր այս մասնագիտությունը:

-           Ոստիկանի մասնագիտությանը քիչ թե շատ ծանոթ եմ եղել, քանի որ հայրս էլ ոստիկան էր:  Որոշումս մեկ օրվա մեջ եմ կայացրել։ Հիշում եմ, որ շատ քիչ ժամանակ էր մնացել ընդունելության քննություններին, բայց  ցանկությունս այնքան  մեծ էր, որ ներդրեցի իմ ողջ եռանդը և ներուժը՝ նպատակիս հասնելու համար։

-           Այնուամենայնիվ, ոստիկանի աշխատանքը և՛ ռիսկային է, և՛ պատասխանատու: Ինչպիսի՞ դժվարությունների ես բախվել այս տարիների ընթացքում:

-           Կարծում եմ՝ չկա մի մասնագիտություն, որն իր մեջ դժվարություններ  չպարունակի։ Շատ կարևոր է, որ մարդ սիրի  և անմնացորդ նվիրվի ընտրած մասնագիտությանը։ 

-           Ուսանողական տարիներ․ ինչպիսի՞ն է Կրթահամալիրում ուսանողական կյանքը:

-           Շատ հագեցած ու հետաքրքիր են անցել ուսանողական տարիները: Կարծում եմ, որ Կրթահամալիրն այն եզակի բուհերից է , որ կարողանում է բազմակողմանի  լցնել ուսանողի կյանքը:

-           Կրթահամալիրը քեզ համար նաև ճակատագրական նշանակություն ունեցավ․ այստեղ հանդիպեցիր քո կյանքի ընկերոջը։ Դե պատմի՛ր։

-           Այո՛,  ամուսնուս հետ համակուրսեցիներ էինք: Մեր հարաբերություններն ակադեմիայում մի տեսակ  ֆիլմ են հիշեցնում, որտեղ աղջիկը դժվար իրադրությունում էր հայտնվել, իսկ  տղան, առանց մեկ վայրկյան վարանելու, փրկեց նրան:  Ու մինչ օրս անփոխարինելի է այն ուժն ու ինքնավստահությունը, որն իրենից եմ ստանում: 

-           Ոստիկանական համակարգն ուժային կառույց է, կինն էլ նուրբ էակ է։ Այս հակասություններն ինչպե՞ս ես կարգավորում:

-           Ցավոք, շրջապատում բոլորը չէ, որ ընդունում են կին ոստիկանի։ Ինքս փորձում եմ բարձր պահել կին ոստիկանի պատիվն ու արժանապատվությունը։

-           Ի՞նչ խորհուրդ կտաս նրանց, ովքեր ցանկանում են ոստիկան դառնալ։

-           Խորհուրդս  է, որ լրջագույնս վերաբերվեն այս չափազանց կարևոր  և  պատասխանատու մասնագիտությանը: Պատրաստ լինեն արժանապատիվ  հաղթահարելու բոլոր դժվարությունները  և հպարտությամբ կրեն ոստիկանի ուսադիրները: Բայց ամենամեծ չափաբաժինը, իհարկե, տղայինս է․ ծանր աշխատանքից հոգնած՝  գրկում եմ և ամեն ինչ մոռանում:

Պատասխանում ենք կարճ և արագ

-           Երեք բառ, որով կբնորոշես ինքդ քեզ:

-           Համբերատար, ներողամիտ, նպատակասլաց:

-           Միտք, որն առաջինը ծագում է արթնանալիս:

-           Ինչպես տեղավորվել ժամանակի մեջ։

-           Օրն սկսում ես ժամը…

Օրս սկսվում է առավոտյան ժամը 06:00 –-ին։

-           Խորհուրդ, որը կտայիր։

-           Եթե անիրագործելի երազանք ունեք, պետք է ամեն դեպքում փորձել իրականացնել:

-           Իսկ վերջում․․

-           Իսկ վերջում կցանկանամ, որ բոլորս  խաղաղ երկնքի տակ շարունակենք ծառայել  օրենքին և հասարակությանը:

Հարցազրույցը վարեց ոստիկանության 

 կապիտան Մարիետա Խերանյանը