‹‹Կրթահամալիրի սովորողները» խորագրով նոր նախագծի շրջանակներում այս անգամ զրուցել ենք  ՀՀ ոստիկանության կրթահամալիրի ակադեմիայի իրավագիտության ֆակուլտետի առկա անվճար ուսուցման 1-ին կուրսի սովորող, ոստիկանության ավագ սերժանտ Նաիրի Զիլաբյանի հետ։

 Գնացինք․․․․

         - Խոսենք Նաիրիից․․․ Որպես խորագիր երեք նախադասությամբ պատմի´ր քո    մասին։

Սիրում եմ հայրենիքս, ծննդավայրս, ընկերասեր եմ և հավատարիմ։ Փորձում եմ լինել առավելագույնս իրատես, ճշտապահ և աշխատասեր։ Մարդկանց մեջ գնահատում եմ բարությունը, անկեղծությունն ու նպատակասլացությունը, տանել չեմ կարողանում սուտն ու դավաճանությունը։

-         Նաիրի․ մաքուր հայկական արմատներ ունեցող անուն․ ի՞նչ է հայրենիքը քեզ համար։

Ինձ համար հայրենիքն այն անգինն ու արժեքավորն է, ինչը պահպանելու համար ես ապրում եմ և ինչը պաշտպանելու համար կտայի կյանքս...

         -Դրվագներ, որ տպավորվել են մանկության տարիներից:

Առանձին դրվագներ դժվարանում եմ մտաբերել, բայց կարող եմ ասել, որ ակտիվ ու հետաքրքրասեր երեխա էի, միշտ ձգտում էի բացահայտել ու սովորել նորը։

          -Իսկ որո՞նք էին մանկությանդ տարիների խաղերը:

  Մանկությանս խաղերը բազմաթիվ և բազմազան էին, լի աշխուժությամբ ու չարաճճիություններով՝ բացառությամբ «շախմատային դիմակայությունները», որ միշտ ընթանում էր պապիկիս՝ իմ անհաղթելի մրցակցի դեմ։

      -Ինչպիսի՞ն էին դպրոցական տարիները: 

Դպրոցական տարիները բավականին հետաքրքիր և բացահայտումներով լի էին։ Ունեցել եմ գերազանց առաջադիմություն, ակտիվ մասնակցել եմ դպրոցում կազմակերպվող միջոցառումներին ու մրցույթներին։

  -Գիրք․ ո՞ր գիրքն է, որ երկրորդ անգամ կընթերցես։  

Գիրքը մի չբացահայտված աշխարհ է, որն օգնում է քեզ բացահայտել աշխարհը...  Ինձ համար չգերազանցված է Գ.Նարեկացու «Մատյան ողբերգության» պոեմը, որը ոչ թե երկրորդ անգամ, այլ միշտ կընթերցեի։

            -Խոսենք նախասիրություններից. ի՞նչն է, որ մի քանի ժամով քեզ կտրում է   իրական   կյանքից։  

Նախասիրություններից կառանձնացնեմ ընթերցանությունը, սպորտով զբաղվելը, ճանապարհորդելը, պատմություն և հոգեբանություն ուսումնասիրելը։ Իսկ իրականությունից ես կտրվում եմ ընթերցանության շնորհիվ։

             -Ինչի՞ մասին էիր երազում պատանեկության տարիներին:

Երազանքներս բազմաթիվ էին, սակայն միշտ ձգտել եմ լինել ծնողներիս համար արժանի զավակ, հայրենիքիս՝ պիտանի մարդ և կլինեմ այդպիսին...

           -Ինչպե ՞ս ընտրեցիր այս մասնագիտությունը:

 Ունեմ նպատակներ, որն իրականացնելու համար հենց այս մասնագիտությունն  անհրաժեշտություն է։

-         Իրավաբանություն․ երեք բառով նկարագրի՛ր՝ ինչ է քեզ համար այն։

Անաչառություն, պատասխանատվություն, մարդասիրություն։

         - Ուսանողական տարիներ. ինչպիսի՞ն է Կրթահամալիրում ուսանողական 

կյանքը:

Չնայած իր դժվարություններին՝ ուսանողական կյանքը բավականին հետաքրքիր է ու շատ պատասխանատու, քանի որ Կրթահամալիրը տալիս է ձևավորվելու և ինքնադրսևորվելու լայն հնարավորություններ։

-          Եթե հնարավորություն տրվեր փոխելու մասնագիտությունդ, ի՞նչ կընտրեիր:

Որպես երկրորդ մասնագիտություն՝ ես կընտրեի հոգեբանի մասնագիտությունը։

-Ի՞նչ խորհուրդ կտաս նրանց, ովքեր ցանկանում են ընտրել Կրթահամալիրը։

Խորհուրդ կտամ բարձր պատասխանատվությամբ մոտենալ իրենց ընտրությանը, ջանք ու եռանդ չխնայել ավելին սովորելու և պատրաստ լինել մասնագիտությունից բխող բարդություններին։

-          Ո՞րն է կյանքի շարժիչ ուժը քեզ համար։

Ինքնակատարելագործման ձգտումը...

  -Թեմա, որի շուրջ անդադար կխոսես:

Մարդկային արժեքներ և կարողություններ...

Բլից հարցեր

Պատասխանում ենք կարճ և արագ։

    -Միտք, որն առաջինը ծագում է արթնանալիս:     

Շնորհակալ եմ, Տե՛ր, բարի առավոտվա համար, թող օրս ևս լինի բարի։

     - Օրդ  սկսում ես ժամը…

     Ժամը 8։00։

-         Սիրածդ աֆորիզմը:

Նայի՛ր առաջ, գործի՛ր և նպատակդ դարձրու՛ իրականություն...

-  Սիրելի զբաղմունքդ:

 Ընթերցանությունը։

- Արձա՞կ, թե՞ չափածո։

Արձակ։

-  Խորհուրդ, որը կտայիր։

Ապրել գիտակցաբար...

- Իսկ վերջում․․․ (ավելացրու՛ այն, ինչ մտքովդ անցնում է այս պահին)

Գնահատի՛ր այն, ինչ ունես, և կլինես գնահատված... 

Հարցազրույցը վարեց ոստիկանության

 կապիտան Մարիետա Խերանյանը